υδατίδωση

η, Ν

ιατρ. μορφή εχινοκοκκίασης, παρασίτωση που χαρακτηρίζεται από τον σχηματισμό υδατίδων κύστεων στον οργανισμό, οι οποίες δημιουργούνται από τις προνύμφες τού παρασίτου Echinococcus granulosus.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hydatidosis (< υδατίδα)].